واکاوی مکانی و زمانی روند بارش سالانه ایران طی سال های ۱۳۲۹ تا ۱۳۸۶

یکی از روش هایی که می توان به کمک آن سیر تحولات بارندگی را درگذشته و حال بررسی نمود، آنالیز روند سری های زمانی بارش در مقیاس های مختلف زمانی است. هدف این پژوهش واکاوی مکانی و زمانی روند بارش سالانه ایران با استفاده از پایگاه داده های آفرودیت می باشد. در این پژوهش با استفاده از بروندادهای به دست آمده کنترل کیفی شده پایگاه داده – بارش یاخته ای آفرودیت به ارزیابی روند بارش سالانه کشور پرداخته شد. داده های این پایگاه در بازه زمانی 1329 تا 1386 هجری خورشیدی و تفکیک مکانی 25/0 × 25/0 و 5/0 × 5/0 درجه می باشند. جهت محاسبه روند بارش سالانه ایران از روش نا پارامتری من-کندال و جهت برآورد میزان شیب روند از روش شیب خط سن استفاده شد. نتایج حاصل از واکاوی این داده ها نشان داد که در سری های زمانی میانگین ایستگاهی و یاخته ای بارش ایران، روند افزایشی یا کاهشی معنی داری در سطوح اطمینان 99% و 95% وجود ندارد. آماره های آزمون سن در سطوح اطمینان مورد بررسی نشان دادند که به طور متوسط بارش ایران در هرسال حدود 439/0 میلی متر افزایش داشته است. ضمن اینکه کمینه و بیشینه کاهش بارش در سطح 99% به ترتیب برابر 476/0- و 321/1 میلی متر بوده است. درحالی که کمینه و بیشینه بارش یاخته ای ایران در سطح 95% به ترتیب 221/0- و 088/1 میلی متر برآورد شده است.